Bu yazı okunurken Andres Fernandez Amador Verdiales dinlenilmesi tavsiye edilmektedir.
Bazen çok sık görüşmesen de bilirsin o insanın orada olduğunu, yanyana geldiğinde kaldığı yerden her şeyin devam edeceğini.
Veya sık sık görüştüğümde de sık sık hatırlatırsın kendine ve karşındakine, iyi ki bir arada olduğumuzu ve iyi ki var olduğumuzu.
Ben genelde bir şekilde temasta olurum bu kişilerle, benim hayatıma bir şekilde imza atmış, etki bırakan herkesle.
Radikal karar alır, bakarım; bitmek bilmeyen içindeki cesaret meşalesine bakarım; sevme arzusuna bakarım; var olma çabasına bakarım; yerini yurdunu bırakıp sevdiği için her şeyi yapabilecek olan kadına bakarım; haksızlığa boyun eğmemesine bakarım; iyiliği ve kötülüğü net bir şekilde ayırabilen o karakterine bakarım, içindeki o saflığa; hiç kimseye ihtiyaç duymadan kendi başına var olmasına bakarım; attığı her adımda gelen o gümbür gümbür sesi duyar bakarım.
Velhasıl bunların hepsi o özel kadınlarda var. Bunu okuduklarında muhakkak kendilerinden bir şeyler bulacaklar. Bilir onlar beni, bilir onlar kendilerini:)
İçimizdeki o heyecanın, tutkunun hiç bitmeyeceği, güçlü kadın motifimizi ilmek ilmek işlerken daha çok kişiye örnek ve ilham olabilmek çabası ile bir gün bir sofrada buluşmayı, o özel kadınlarla kalabalık o sofrada o motifi nasıl işlediğimizi, ve daha da neler yapacağımızı konuşmayı hayal ediyorum.
Bir gün benden şunu duyarsanız şaşırmayın, o 8 Mart’ta işinizi gücünüzü bırakın gelin, haydi yemeğe diye. 🙂
İçimizdeki ışığı, etrafımıza yaydığımız o aurayı eksiltmeden, çoğaltarak nice 8 Martlara:)