Okul açıldı, kapandı, staj bitti, yeni dönem başladı, eylül geldi hatta gitti ve hatta bir merhaba ile yeni yılı karşılamaya hazırlanıyoruz. Bundan bir sene öncesine gittiğimizde geçen sene bu zamanlardan bahsetmek istiyorum. O zamanlar hep aynı muhabbet dönüyordu. Son sınıf oldun, neler hissediyorsun, hadi bitti sayılır, iyisin, ne yapacaksın, nereye gideceksin gibi sorular yorumlar derken aldı başını gitti her şey. O zamanlar bu soruların cevaplarını tam veremiyordum, hala veremiyorum, ney nasıl olacak hep birlikte yaşayıp göreceğiz.
Lakin geçen seneden aklımda kalan ve beni en çok etkileyen bir konuşma vardı. En yakın arkadaşlarımdan olan hatta ahretliğim dediğim sevgili canım Zübeyde ile bir gün yolda yürüyorduk. Gelecek hakkında konuşurken bana birden “Gamze şaka gibi bir dahaki eylüle yoksun.” demişti.
Eskişehir’de attığım her bir adımda yaşanmışlık, her yerde bir anı, orada kendime göre oluşturduğum düzen, az çok bilemem ama beni mutlu eden bir arkadaş çevresi, her şey geride kaldı. Dostluk ebedi, o tatlı sohbetler hala devam etmekte lakin hiçbir şey orada olmanın tadını vermiyor. Yerine konmuyor.
Diplomamı almak amacıyla yapmış olduğum en son ki Eskişehir ziyaretimde her gün, bulduğum her boşlukta, sokaklarında gezerken, Hallerde otururken dilimde, aklımda dönen şarkı buydu. Haykıracak nefesim kalmasa bile / Ellerim uzanır olduğun yere / Gözlerim görmese ben bulurum yine / Kalbim durmuşsa inan çarpar seninle. Eskişehir benim için böyle bir duygu hali işte.
Ki üniversiteyi ilk kazandığımda hep içten diledim, iyi insanlarla karşılaşayım, iyi bir çevrem olsun, iyi bir hayatım olsun. Çünkü güzel hayat isteyen güzel insanlar biriktirmeliydi hayatında. Heybemizde birçok güzel anıları, önümüzde veya arkamızda duran değil direk yanımızda duran yorulduğumuzda kolumu omzuna dayayabileceğim, mutlu olduğumda ellerini tutabileceğim, üzüntümde sarılabileceğim insanlarla dolu dolu 5 yılı geride bıraktık. Sırada artık yaşanmamış günler var birlikte geçireceğimiz. Daha güzel günler..
Kafana estiğinde Adalar’da yürüyüp gelmek; Hadi bir kahve kokusunu içimize çekelim, Hamam Yolu’na gidip gelelim demek; Doktorlar’ da bir alışveriş yapmak; Eskişehir Simidi ile açlığımı bastırayım demek, Kanlıkavak Parkı’nda bir yürüyüş yapmak.. 5 yılım nasıl mı geçti böyle geçti 🙂 Sırada bir beş yıl daha olur belki bir bakarsınız 🙂
Bir dahaki eylüle yoksun demişti. Bir dahaki eylüle yoktum. Ama istiyorum ve o kadar içten diliyorum en azından çok da uzakta olmayayım oradan. Beş yılın anısına, aidiyet duygusunu fazlasıyla hissettiğim o şehir için bağlarımı asla koparmak istemiyorum. Güzel şeyler oluyor, en azından üç dört gün önce almış olduğum radikal kararlarımla bir yerden başladım ve şanslı bir insan olmamdan kaynaklı gelişmelerini hızla görmeye başladım.
Kariyer yolculuğumu anlattığım kişisel gelişim temalı kitabım Uzaktan Gelen Topuk Tıkırtısı için güzel şeyler birikiyor. Size buradan her saniye anlatamadığım, olumlu olumsuz heyecanlı ne varsa hepsi orada bir bir anlatılıyor. Günün birinde sizinle paylaştığım günü hayal ettikçe içim içime sığmıyor.
Neyse
Uzun lafın kısası bu arada söylemeden edemeyeceğim, soranlara hala Eskişehirsporluyum diyorum. Kalplerde siyah-kırmızı..
