Bu yazı okunurken John Legend – All of Me dinlenilmesi tavsiye edilmektedir.
İkinci vizemin reddinden sonra ne kadar ağladığımı ve hayal kırıklığı denen şeyin cidden ne demek olduğunu dolu dolu yaşadığım iki gün içinde beni bir nebze kendime getiren bir söz oldu.
“Önemli olan sensin.”
Ekip arkadaşımlarım bu süreçte hep yanımdaydı. Özellikle içlerinden Sinem’in söylediği söz beni oldukça etkiledi. Aşırı düşünüp bir sürü a planı, b planı, c planı yaparken bir anda beni kendime getirdi diyebilirim.
– Gitmeyip komple elimdeki parayla araba alayım dedim.
– Üçüncü kez başvurayım Kasım ayı için yeniden deneyeyim dedim.
– Ocak şubat gibi komple gemileri yakıp iki yıllığına Kanada’ya gideyim dedim. Üniversiteden arkadaşım orada yaşıyor ona danıştım. Durmadan araştırdım hesap kitap yaptım.
– Ocak şubat ayı gibi için yine iki yıllığına İrlanda’ya gitmeyi düşündüm ki bu süreçte çocukluk arkadaşım Çiğdem her zaman ki gibi en büyük destekçimdi. <3
Sonrasında bir es verip durdum. Sakinleşmeye çalıştım. Sinem’in dediği gibi. Ne olursa olsun benim savaşım kendimleydi. Ben nerede nasıl olursam olayım bir şekilde kendimi geliştirmek için her şeyi elde edebilirdim. Bu gayretimin sonunda istediğim yere eninde sonunda gelebilecektim.
Dil okuluna görüşmeye gittiğimde laf arasında Dubai’deki okuldan bahsetmişlerdi. Bende bazı kıvılcımlar o anda oluştu ve en büyük destekçim Çiğdem ile o gece yaptığımız telefon görüşmesi beni cidden kendime getirdi. Kim olduğumu tamamiyle hatırlattı.
Sene başında aldığım kendimi geliştirme kararı kendi kabuğumu kırıp farklı bir pencereden bakabilmekti aslında. Önemli olan Londra değildi . Tabi Londra olsaydı muazzam olacaktı ama orası şart değildi benim için. Dilini, kültürünü bilmediğim bir memlekette yaşam mücadelesi vermekti. Yeni yerler keşfederken kendimi sınamaktı. Bu nedenle o gece sabaha kadar durmadan araştırmamın sonucunda Dubai’ye gitme kararı aldım.
Hikayemin geri kalanı Dubai Kararı yazımda..
İlerisi için bir ayağımın Türkiye’de bir ayağımın ise yurtdışında olmasını istediğim bir hayatımın olmasını istiyorum . Ve neyi dilerseniz, dile getirirseniz o bir şekilde geliyor sizi buluyor. ( Yalnız çok kişiye ve haset insanlara da bahsetmemek şartıyla 😀 ) Londra’yı o kadar çok istedim ki o kadar çok dile getirdim ki, şuan olmadı, Dubai’de belki de beni bekleyen bir şey vardı bilmiyorum. Belki orası daha faydalı olacaktı onu da bilmiyorum. Ama etraftaki enerjiden de etkilendiğimi düşünüyorum. O yüzden Dubai kararımı çok dillendirmeden uçak biletimi almadan pek kimseye söylemedim .
Ama günün sonunda ne olursa olsun, içimde uhte kaldı. Eninde sonunda elbet bir gün Londra’ya gideceğim eminim. Kafama koymam ve istemem yeterli. 😀
Hayat enerjinizi biran kaybetmeden, sağlıkla ve huzurla..